افیونِ افغان

به ادبیات دیگری نوشتنت باید.

و من جز این به هیچ خبره نیستم.

این واژه ها با تمام قدرتشان تاب بزرگی تورا ندارند.

این آدم با تمام ادعای نویسندگی اش در وصف تو ناتوانی را با تمام وجود حس میکند.

و در میماند در چیزی مِی مانند، در مِی مانَد، درمانده ای دردمند که در مِی مانَد

و هیچم سیر نیست.

دائم الخمری که همیشه خمار است.

من رهایت نخواهم کرد حتی اگر رهایم کنی حتی اگر این کوچک شمارنده ترین جمله ای باشد که تا به حال گفته ام یا نوشته ام، یا نوشته ام که گفته باشم که نگویی نگفت، یا گفت و ننوشت!

من با تو بزرگ خواهم شد و بزرگ خواهم کرد. بزرگ خواه هم شاید...

هستم ولی بزرگ‌ خواهم شد.

برای تو.

با تو.

5, Nov 28/12:31 Am - KhAn